เพลงพื้นบ้าน
เพลงพื้นบ้าน
ความหมาย
เพลงพื้นบ้าน มีผู้ให้ความหมายไว้หลายแนวทางดังนี้
มนตรี ตราโมท (2497 : 50) เพลงพื้นบ้าน หมายถึง เพลงของชาวบ้านในท้องถิ่นต่างๆ ซึ่งแต่ละท้องถิ่นประดิษฐ์แบบแผนการร้องเพลงของตนไปตามความนิยม และสำเนียงภาษาพูดที่เพี้ยนแปร่งแตกต่างกันไป เพลงแบบนี้มักจะนิยมร้องกันในเวลาเทศกาลหรืองานที่มีการชุมนุมผู้คนในหมู่บ้านมาร่วมรื่นเริงกันชั่วครั้งชั่วคราว เช่น ตรุษสงกรานต์ ขึ้นปีใหม่ ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า และในการลงแขกเอาแรงกันในกิจอันเป็นอาชีพ เช่น เกี่ยวกับข้าว นวดข้าว
ประเทือง คล้ายสุบรรณ์ (2531 : 29) ให้ความหมายไว้ว่า คือเพลงที่ชาวบ้านในท้องถิ่นต่างๆ คิดรูปแบบการร้องและการเล่นขึ้น เพื่อความรื่นเริงและความสนุกสนาน
จารุวรรณ ธรรมวัตร (2530 : 102) ให้ความหมายไว้ว่า คือเพลงที่แพร่หลายในแต่ละชุมชน มีเนื้อร้อง ทำนอง เป็นสมบัติของชุมชนโดยปัจเจกบุคคล หรือสังคมสร้างขึ้น และสมาชิกในชุมชนยอมรับร่วมกันว่าเป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่นตน
สรุปความหมายของเพลงพื้นบ้านได้ว่า หมายถึง เพลงที่ชาวบ้านในแต่ละท้องถิ่นคิดประดิษฐ์รูปแบบ เนื้อร้อง ทำนองขึ้นเอง ทุกคนยอมรับและนำไปใช้ร่วมกัน
